قسمت هجدهم
شروع كلاسها باعث شد تا حدي از فكر اتفاقات اخير بيرون بيايم. امروز بعد از كلاس پيش قورچايي رفتيم و واسه آخر هفته ثبت نام كرديم.
بالاخره پنجشنبه رسيد و با بچه ها در جلوي درب ورودي دانشگاه جمع شديم. پنج تا اتوبوس واسه سوار كردن بچه ها جلوي در پارك شده بود. بالاخره راننده ها اومدند و در ماشين ها باز شد. بچه ها سريع در حال سوار شدن بودند. من و مائده هم در آخر اتوبوس و فاطي و مريم هم صندلي جلويي ما نشستند. دخترها رديفهاي آخر مينشستند و پسرها روي صندلي هاي جلو. با بچه ها مشغول صحبت بوديم كه چشمم به معصومي افتاد كه وارد اتوبوس ما شد. براي لحظه اي نگاهمون تصادفي با هم تلاقي پيدا كرد، اما معصومي سريع نگاهشو دزديد و بدون توجه به من با حالت قهر و بي اعتنايي نزديك در اتوبوس نشست.
خيلي از اين حركت معصومي غافلگير شدم، اما به اون حق ميدادم، شايد اگه منم جاي اون بودم درست تصميمي مشابه ميگرفتم. براي لحظه اي به درست بودن جوابم به معصومي شك كردم، اما ديگه كار از كار گذشته بود و فكر كردن به موضوعي كه از نظر هر دو تمام شده بود فقط اتلاف وقت بود و هيچ سودي نداشت.
جلوي در ورودي نمايشگاه پياده شديم. جمعيت زيادي واسه ديدن نمايشگاه در اين محل اومده بودند. تنو.ع كتابها ما رو حسابي به خودشون مشغول كرده بود. در اين بين من يك كتاب حافظ و مائده هم يك كتاب در مورد ادبيات كهن ايران گرفت. در بين غرفه ها فاطي و مريم رو گم كرديم. كم كم ظهر شده شد و بدجوري گشنمون شده بود. قرار شد من پيش در يكي از غرفه ها منتظر بمونم تا مائده از ساندويچي دوتا ساندويچ بخره و سريعتر برگرده.
نگاهي به غرفه ها انداختم. كنار غرفه كتابهاي پزشكي ايستاده بودم. پيش خودم فكر ميكردم كه احتمالاً كيان هم واسه خريد كتاب همراه شيما به اينجا اومده و در جمع بازديد كننده هاست. تو همين فكر بودم كه سلامي كسي نظرم رو جلب كرد.........
****

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: